مبارزان

  مبارزان

   پیش گفتار

     امروز وظیفه اصلی مبارزان  عزیز ایرانی این است که با بکار گیری صحیح  تاریخ و فرهنگ یاد گیری،  بتوانند بهترین روش ها را بیابند و دوست را از دشمن تشخیص دهند و اینکه واقعاً چگونه مبارزه کنند.  بسیار دیده شده است با عدم آگاهی به موضوعات و مسائل و چیز های لازم،  نیرو ها از بین رفته اند و یا هم رزم ها و هم سنگر ها،  دشمن یکدیگر شده اند.  در این مجموعه تجربیات خود در مبارزات با رژیم قبلی و مطالعات مختلف مربوطه را می نویسم که جنبه عموی و آگاهی رسانیدن دارد.  این مقاله به هیچ حزب و گروه و مسلک و مردمی وابسته نیست و دشمنی ندارد،  استفاده و کپی بردار آزاد می باشد.  بخشهای این مقاله به مرور تکمیل می شود و لینکهای لازم افزوده می گردد تا از اضافه نویسی خود داری شود،  نظرات خود را می توانید در وبلاگ:  جنبش برداشت دروغ ها از تاریخ ایران (یک)  بنویسید.

1 ـ  چگونه باید مبارزه کرد

      در گذشته می پنداشتند مبارزه فقط تیر و تفنگ است و  پنهان کاری و بد گویی از دشمن و شب نامه و اعلامیه دادن و همه چیز های از این دست.   ولی امروزه مردم و.....در ادامه مطلب

   2 ـ  کار امروز مبارزان چیست؟

      زمین دارد زیر پای ما حرکت می کند،  باید این حرکت را درک کرد و با آن هماهنگ شد.  امروز امپریالیست نو در جهان می تازد،  امپریالیست قرن 20 کارایی خود را از دست داده است.......

  مبارزان

   پیش گفتار

     امروز وظیفه اصلی مبارزان  عزیز ایرانی این است که با بکار گیری صحیح  تاریخ و فرهنگ یاد گیری،  بتوانند بهترین روش ها را بیابند و دوست را از دشمن تشخیص دهند و اینکه واقعاً چگونه مبارزه کنند.  بسیار دیده شده است با عدم آگاهی به موضوعات و مسائل و چیز های لازم،  نیرو ها از بین رفته اند و یا هم رزم ها و هم سنگر ها،  دشمن یکدیگر شده اند.  در این مجموعه تجربیات خود در مبارزات با رژیم قبلی و مطالعات مختلف مربوطه را می نویسم که جنبه عموی و آگاهی رسانیدن دارد.  این مقاله به هیچ حزب و گروه و مسلک و مردمی وابسته نیست و دشمنی ندارد،  استفاده و کپی بردار آزاد می باشد.  بخشهای این مقاله به مرور تکمیل می شود و لینکهای لازم افزوده می گردد تا از اضافه نویسی خود داری شود،  نظرات خود را می توانید در وبلاگ:  جنبش برداشت دروغ ها از تاریخ ایران (یک)  بنویسید.

1 ـ  چگونه باید مبارزه کرد

      در گذشته می پنداشتند مبارزه فقط تیر و تفنگ است و  پنهان کاری و بد گویی از دشمن و شب نامه و اعلامیه دادن و همه چیز های از این دست.   ولی امروزه مردم و بویژه جوانان هوشیار ایرانی دانایی بالایی دارند،  می دانند که چه چیزهایی را باید برای مبارزه بدانند.

      اول،  دانستن  دانایی قرن 21  است که بدانند،  عقل و خرد در مبارزه چیست،  علم و معرفت کدامند، اطلاعات و داده ها کجا هستند؟

      دوم،  خود شناسی است،  که خود چه بوده  تاریخ و سرنوشت واقعی  او چگونه ترسیم شده،  و چه آهنگی داشته و تکامل جامعه او چیست؟  و ده ها از این قبیل سئوالات که باید مطرح شود.

      سوم،  برای چه می خواهد مبارز باشد،  آیا  احساس قدرت می کند و یا عقده دارد و آیا کم و کاستی می بیند،  در کجا و چرا ظلم است،  ریشه آن از چیست؟  و....

      چهارم،  با وجود موارد بالا  دشمن او کیست،  در داخل است و یا خارج،  از چه راهی کنترل می شود و چرا این دشمن وجود دارد؟  و.....

      پنجم،  چگونه باید مبارزه کند،  با تفنگ و بمب،  با  اندیشه و قلم،  با رادیو و تلویزیون،  با جمع کردن مردم دور یک تشکیلات و در انتخابات؟  و.....

      در گذشته ها مبارزان حزبی  با نطق های کم اهمیت و منطقی در هم و شکسته،  به حرکت در می آمدند و در اولین فرصت تفنگ می خواستند و رو در رویی با دشمن به اصطلاح ستمگر.  در آن زمان مردم خیلی سریع جذب حزب می شدند و خود را سازماندهی می کردند و متعاقب آن فداکاری برای آرمانشان.  امروز بدلیل گستردگی داده ها بسیج کردن زیر چنین پرچمی غیر ممکن است،  جوانان امروزی تحقیق و تحلیل می کنند،  تئوری و نظریه ها را سبک و سنگین می نمایند،  و به نقد می کشند،  دلایل و راه های مختلف مبارزه را می سنجند و همه چیز را در نظر می گیرند.  اگر غیر از این باشد،  مبارزی که با دیدگاه قرون 19 و 20 وارد کار زار شود،  آن جبهه را به شکست مطلق خواهد کشاند،  و مبارزان هوشیار آن سازمان را ترک خواهند کرد.

      در هر قرنی مبارزات شکل خاص خود را داشت،  چون در اینجا نمی خواهیم به تاریخ بروم بنا بر این بطور کلی قرن 20 را مثال می زنم.  در کشور های امپریالیستی مبارزات در شیوه های کار گری علیه سرمایه داری بود،  مانند روسیه به شوروی سابق،  و یا بورژوازی سنتی و محلی با سرمایه داری فرا ملی بود، مانند آلمان نازی.  در کشور های جهان سوم مبارزات ضد استبداد به دو صورت کمونیستی و سوسیالیستی،  و یا،  دینی و مذهبی،  علیه حکومت های دست نشانده بود.  معمولا  استعمار و امپریالیست  با نفوذ به سازمان ها و افراد بعضی ها را به انحراف می کشاند و برخورد هایی غیر اصولی در سازمان و یا بین تشکیلات هم سو ایجاد می کرد.  در نتیجه هیچ یک از فعالیت های سیاسی  قرن 20 به نتیجه مطلوب نرسیده بود،  برای چگونگی و جلو گیری از تکرار آن قبیل در مقاله  اردوی مجازی ملی و مردمی  توضیح داده ام.  بسیاری می پنداشتند مبارزات در نهایت به سرنگونی حکومت های استبدادی دست نشانده امپریالیست می انجامد ولی اینطور نمی شد،  فقط در جاهایی چهره های حکومتی تغییر می کرد و امپریالیست با ترفند بیشتر و قوی تر همچنان باقی مانده بود.  آیا تفاوت بین امپریالیست نو و استبداد نو را می دانید چیست؟

  2 ـ  کار امروز مبارزان چیست؟

      زمین دارد زیر پای ما حرکت می کند،  باید این حرکت را درک کرد و با آن هماهنگ شد.  امروز امپریالیست نو در جهان می تازد،  امپریالیست قرن 20 کارایی خود را از دست داده است.  فرو ریختن برج های دو قلو تیر خلاص به سرمایه داری قرن 20 بود،  و جمع شدن دیوار برلین پایان ایده ئولوژی را خبر داد.  اینها نوید آمدن امپریالیست نو بود،  انفجار بمبها در افغانستان،  آتش بازی عید آنها شد.  بسیاری از مردم خوشحال بودند که آنها آمده اند تا بشریت را نجات دهند،  در واقع آنها میلیتاریسم را پیشه کرده بودند تا سرمایه داری شکست خورده امپریالیست قرن 20 را جمع کنند،  البته به قیمت جان مردم بی گناه جهان.

     چه ساده بودند و هستند کسانی که دلخوش از صدای پای سازندگان ابو غریب نشسته اند،  تحلیل وجود و عمل کرد آنها چیز هایی برای ما آشکار می کند که بدانیم ما ایرانی ها تنها خومان هستیم،  و باید خود برنامه مبارزه با دشمن قدار استعمار و استبداد جهانی را سازمان دهیم.  شاهد پر شور و هیجان انتخابات آمریکا بودیم،  و رنگ شدن بسبک اوبامایی،  امروز با نگاهی به کابینه او فقط نظامی گری می بینیم.   میلیتاریسم بی مغزی که خود را رو در روی جهان قرار داده و چیز هایی می خواهد که نمی داند چیست.  اروپای پیر که چندان قدرت عرض اندام ندارد،  مجبور شده تکانی به خود دهد تا خورده نشود.  اروپا چند آبرو ریزی در پایان قرن 20 داشت،  اگر آمریکا نبود یوگسلاوی سابق را چکار می کرد،  یا اگر دلار نبود یوری نو پدید را چگونه نجات می داد.

   سال گذشته نخست وزیر انگلستان گفت:  سرنوشت جهان در بیابان های افغانستان تعیین می شود،  پایان نقل قول،  این حرف مهمی است که از دهان استعمار پیر بیرون می آید.  افغانستان گوشه ای از سرزمین  ایران بزرگ  است،  یعنی مسئولیت مبارزه جهانی با استعمار و امپریالیست و استبداد به ما ملت ایران واگذار شده است.  سرپرستی این مبارزه بعهده جوانان هوشمند و پویای ایران می باشد که باید بهترین شیوه ها را برگزینند، تا عملکردی مثبت و مفید داشته باشند و بتوانند رنگ ها و نیرنگ ها را تشخیص دهند.  دشمنان ترفند هایی دارند که گاه مبارزان ساده را اغفال می کنند،  مانند ساختن و پرداختن احزاب و تشکیلاتی که می خواهند وانمود کنند ملی و مردمی هستند ولی در عمل کرد آمار از مردم و مبارزان کم اهمیت می گیرند.  این بازی در عراق و افغانستان و پاکستان و تهران جلوس رنگ باخته و مبارزان دست حریف را خوانده اند،  آنها می پندارند که مردم را از صحنه خارج کرده و سر خورده نموده اند.

      امید واری بزرگی که مبارزان دارند بالا رفتن سطح آگاهی های مردم بدلیل امکانات تکنو لوژیکی قرن و سنت گریزی  می باشد،  و همچنین اختلاف و نبرد بین بازماندگان امپریالیست قرن 20 با امپریالیست نو قرن 21 است.   اختلافی که در رده های پایین یعنی در کشور های زیر نفوذ،  در رهبریت آنها مشاهده می شود،  در قرن 20 حکومتهای استبدادی همگی یکپارچه بودند یک شاه و یا یک رئیس جمهور مستبد داشتند،  ولی امروزه تمام این قبیل حکومتها دو دسته شده و اختلافات آشکارا پیدا است.  بنا بر این امروزه کار اصلی مبارزه شناختن اینها می باشد،  تا نقاط ضعف و آسیب پذیر دشمن را بطور کلی شناخته و آنرا هدف قرار دهند،  اگر ما فرض کنیم افغانستان و عراق و پاکستان از ایران جداست،  اشتباه بزرگی را مرتکب شده ایم.  توجه داشته باشید نباید عصبی شد و قضاوت های اشتباه و گمراه کننده که خواست دشمنان است انجام داد،  باید  دانایی قرن 21  و عقل و خرد، علم و معرفت، اطلاعات و داده ها و همه چیز را جمع کرد،  و سپس طعم پیروزی را چشید.  آیا می توان با دانایی قرون گذشته به جنگ دشمن رفت؟  ادامه دارد

حمله اسکندر مقدونی به ایران بزرگترین دروغ تاریخ

حمله چنگیز مغول به ایران سومین دروغ بزرگ تاریخ

سنت گریزی و دانایی قرن 21 ــ در:

http://www.ravid.blogfa.com

انوش راوید،    Anoush Raavid